На такавішчы цецеруковым
Мінулагодні мох зелянее.
I журавіны агнём барвовым
Сярод праталінаў палымнеюць.
Пара б, крылатым, за стол вясельны.
Забалбаталіся госьці толькі,
Растанцаваліся, аж на ельнік
Іх пер'е з пухам ляціць вясёлкай.
На'т не зважаюць у час ігрышча,
Што, можа, ў лесе ня дрэмле ліха
I, непрыкметна, да такавішча
Паўзе-падкрадваецца ціха.
Пяюць, заплюшчыўшы свае вочы.
Пяюць, забыўшы пра журавіны.
Хаця б вясельля іх не сурочыць,
Хаця б на песьню іх гром ня рынуў!
1972
|
|
